„Musimy uniknąć patosu” – mówił Kawalerowicz, kręcąc „Quo vadis”. Aby przekonać ludzi do wiary wykorzystujemy telewizję, internet, telefon, a dwa tysiące lat temu Jezus i apostołowie chodzili boso po tej spalonej słońcem ziemi. Zbigniew Waleryś – aktor teatralny i filmowy, znany z ról w takich filmach jak: „Papusza”, „Sprawiedliwy”, a ostatnio „Fuga”, nam opowiada o swojej roli w filmie „Quo vadis”. W produkcji Jerzego Kawalerowicza wcielił się w postać świętego Tokarczyk: Wszystkie te filmy niewątpliwie kształtowały pana aktorskie emploi, ale mnie interesuje przede wszystkim to, kiedy człowiek na ekranie wciela się w postać świętego. I to nie „zwykłego” świętego, ale jednego z dwunastu apostołów, św. Pawła. Jak trafił pan na plan „Quo vadis”?Zbigniew Waleryś: Doskonale pamiętam tamten czas, bo dwa miesiące wcześniej wprowadziliśmy się do naszego nowo wybudowanego domu w małym miasteczku na Dolnym Śląsku, w naszej rodzinnej miejscowości. Był rok dwutysięczny. W tym nowym domu usiedliśmy z żoną do wigilii i ona mówi: „Bardzo się cieszę, że mamy dom, ale z czego my tutaj będziemy żyli? Nie ma tu przecież żadnego teatru”. Odpowiedziałem, żebyśmy na razie cieszyli się nowym domem, a potem zobaczymy. W styczniu 2001 roku dostałem zaproszenie na casting. Zadzwonił Zbigniew Gruz, drugi reżyser filmu „Quo vadis” i zaprosił mnie na spotkanie. W jego opinii pasowałem do roli Chilona Chilonidesa. Wtedy nie było jeszcze tak dobrze rozwiniętego internetu, więc teksty do nauczenia się otrzymałem pocztą. Kiedy przyjechałem na zdjęcia próbne, Jerzy Kawalerowicz, nieżyjący już niestety reżyser, mówi: „No i kogo mi tu sprowadziliście? To nie jest twarz Chilona Chilonidesa…”.Zbigniew Waleryś: Jak zagrałem św. Pawła z TarsuCo mu nie pasowało? Kawalerowicz myślał wizualnie. Miał nawet uwagę do współpracowników, że fatygowali mnie tyle kilometrów, a ja na pewno nie zagram tej postaci. Ale też zaczął układać sobie w głowie listę pozostałych aktorów: Franciszek Pieczka miał zagrać św. Piotra, a nie było jeszcze św. Pawła. „To może dajcie mu tekst, niech się nauczy na korytarzu, a za pięć minut go poprosimy” – zawyrokował reżyser. Tak też się co było dalej? Po zakończonym przesłuchaniu podziękowałem za daną mi możliwość, a pan Jerzy powiedział, że jeśli zdecydują się mnie obsadzić, będą się kontaktować. Minął styczeń, luty, połowa marca, ja już zapomniałem o tym castingu, aż tu nagle 17 marca – pamiętam jak dzisiaj – bo wtedy były imieniny Zbigniewa, telefonuje Zbigniew Gruz i mówi „Masz prezent imieninowy, grasz świętego Pawła z Tarsu”. I tak się to wszystko tamtym czasie zdjęcia realizowano zupełnie inną techniką niż obecnie – kamerą analogową na taśmie 35 mm. Jak długo pracowaliście na planie zdjęciowym?Zdjęcia z przerwami trwały kilkanaście miesięcy. Zaczęliśmy kręcić w Tunezji. Tam padł pierwszy klaps, na który z Warszawy przyleciał specjalnie wyczarterowany samolot z urzędnikami i ich ochroną. Pamiętam tych chłopaków w 40-stopniowym upale, w zapiętych po szyję garniturach. Zrobiło się trochę zamieszania i pojawiły się niepotrzebne napięcia wynikające z tego, że jeszcze na dobre nie rozkręciły się zdjęcia, a w mediach już pisano, że to film na miarę Oscara. Reżyser też był zdenerwowany, ponieważ nie lubił oficjalnych wizyt i symbolicznego szampana. Kiedy już oficjele wrócili do Warszawy, mogliśmy spokojnie pracować.„Kawalerowicz dał nam swobodę”Jaki system pracy na planie miał reżyser Jerzy Kawalerowicz? Czy panował nad wszystkim żelazną ręką, czy też dawał aktorom dużo swobody?Dawał nam swobodę. Dyskutowaliśmy na temat postaci, on wyobrażał sobie czy widział oczyma wyobraźni te role, a mnie utkwiło w pamięci zdanie z rozmowy z Franciszkiem Pieczką. „Musimy uniknąć patosu” – mówił reżyser. Teraz – aby przekonać ludzi do wiary wykorzystujemy telewizję, internet, telefon, a dwa tysiące lat temu Jezus i apostołowie nieraz chodzili boso po tej spalonej słońcem ziemi i przekonywali do wiary. Nie było mikrofonów, świateł, bogactwa. To właśnie chcieliśmy pokazać w jaki sposób przygotowywał się pan do roli?Dużo czytałem, szczególnie listy św. Pawła. Z „Listu do Koryntian” znałem „Hymn o miłości”, którego każde słowo jest konkretem, mówi o czymś dosłownie. Później po realizacji „Quo vadis” pomyślałem, że gdyby żył Krzysztof Kieślowski, z pewnością zrobiłby film na bazie „Hymnu o miłości”. Po nakręceniu „Dekalogu” rozważania, jaką jest, a jaką powinna być ta miłość stanowią temat na osobny, duży wyglądały przygotowania pod względem charakteryzacyjno-kostiumowym? Niewiele było charakteryzacji, ponieważ naturalnie nosiłem brodę, która nie była przygolona, jak to jest modne obecnie. Poza tym trochę pudru na twarz, ale oczywiście bardzo ważny był kostium. W moim przypadku była to dość obszerna szata, która powstała z wielu metrów tkaniny, tak że na lewej ręce miałem zwój materiału i pamiętam, że było mi bardzo gorąco. Takie sytuacje przy realizacji filmu zazwyczaj jednak nie przeszkadzają, ale mobilizują do jeszcze lepszego grania swojej postaci. Bo oto ja, aktor z małego, powiatowego miasteczka nagle „wskoczyłem” w rolę świętego. To było niezwykłe zrządzenie losu i nagroda za wieloletnią pracę w Niewielu aktorów zagrało św. PawłaCzy kiedykolwiek później otrzymał pan jeszcze propozycję zagrania świętego lub duchownego?W 2012 roku spotkaliśmy się z reżyserką Magdaleną Piekorz, która wspomniała, że ma scenariusz filmu, którego akcja dzieje się na parafii. To temat o dwóch księżach, starym mocno uduchowionym proboszczu i młodym, pełnym wątpliwości wikariuszu. To miało być takie zderzenie dwóch światów. Młodszy ma rozterki, jak dalej pokierować swoim życiem, a stary prowadzi go duchowo. Do realizacji filmu jednak nie doszło i nigdy później nie wracaliśmy już do tego fakt, że zagrał pan św. Pawła miało jakieś reperkusje w kontekście kolejnych filmów z pańskim udziałem? Mogę uznać tę rolę za sukces, ponieważ najczęściej wcielamy się w postaci „zwykłych” ludzi, mniej lub bardziej szlachetnych, ale „zwyczajnych”. Na świecie niewielu jest natomiast aktorów, którym dane było zagrać św. Pawła z także:Nie znasz tych tytułów? Koniecznie to nadrób! 10 filmów religijnych, które trzeba znaćCzytaj także:5 świętych, których ciała nie uległy rozkładowiCzytaj także:Czego możesz się nauczyć z historii nawrócenia prześladowcy chrześcijan?Pogorzelska z Qui Pro Quo ★★★ DELĄG: grał Winicjusza w "Quo vadis" ★★★ LIGIA: postać kobieca z "Quo vadis" ★★★ LINDA: zagrał Petroniusza w "Quo vadis" ★★★ MAREK: Winicjusz z "Quo vadis" Sienkiewicza ★★★ Adulek: NERON: miedzianobrody" z "Quo vadis" ★★★ RAFAŁ: Kubacki, odtwórca roli Ursusa w "Quo vadis Liceum PolskiMatematykaChemiaFizykaInformatykaAngielskiNiemieckiFrancuskiGeografiaBiologiaHistoriaWOSWOKPOReligiaMuzykaPlastyka Gimnazjum PolskiMatematykaChemiaFizykaAngielskiNiemieckiHistoriaBiologiaGeografiaWOSMuzykaPlastykaReligiaZAMÓW PRACE Charakterystyka Chilona "Quo vadis" Jest bohaterem drugoplanowym, filozofem i pochodzi z Mezembrii. Jego wygląd nie przysparzał mu przyjaciół. Z wypowiedzi Eunice dowiadujemy się, że jest lekarzem, wróżbitą i mędrcem. On sam o sobie mówi, że jest filozofem , który należy do szkoły cynickiej, stoickiej i perypatyckiej. Mówi, że posiada na swoim koncie wiele zasług, ale nie jest to doceniane przez ludzi. Z wypowiedzi Chilona dowiadujemy się także, że jest sierotą. Jeśli chodzi o religię, jest to człowiek niewierzący w pełni w sam powiedział: "wierzy tylko w to, w co mu wierzyć potrzeba". Chilon był człowiekiem tchórzliwym, zakłamanym, inteligentnym. Bardzo pragnął zwiększyć swój dobytek, dlatego starał się wyłudzić jak najwięcej pieniędzy od Winicjusza. Jego największym grzechem było posądzenie chrześcijan o podpalenie Rzymu. Chilon zrozumiał swoje winy i dopiero, gdy zobaczył Glaukusa na krzyżu i ten przebaczył mu po raz kolejny. Stał się chrześcijaninem przyjmując chrzest z rąk św. Pawła i został stracony w mękach. Przed tym jednak wykrzyczał, że to Neron spalił Rzym, czym zaszokował zgromadzoną publiczność. Wielka Brytania. Wielka Brytania. Pełna nazwa tego państwa brzmi : Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej . Jest to państwo "wyspiarskie" , które znajduje się w Północno - Zachodniej Europie . Jest otoczone od strony północno-zachodniej Oceanem Atlantyckim , od zachodniej Morzem ... "Luegen haben kurze Beine" "Luegen haben kurze Beine" Das bekannte Sprichwort:" Luegen haben kurze Beine" beschreibt heutige Beziehungen zwischen den Leuten am besten. Heutzutage ist Luegen sehr allgemein. Fast jeder luegt, weil da es einfacher ist. Einerseits ist das nicht immer etwas Boeses. Manchmal ist Luegen besser als Wahrheit. Deshalb kann ich ... Charakterystyka i klasyfikacja dokumentów księgowych. Charakterystyka i klasyfikacja dokumentów księgowych. Istota dokumentacji księgowej polega na utrwaleniu na piśmie wyników obserwacji i pomiaru czasu procesów gospodarczych , które są przedmiotem ewidencji księgowej . Dokumentacja księgowa składa się zatem z odpowiednio sporządzonych ... Sigmunt Freud Sigmunt Freud Urodził się 6 maja 1856 roku we Freibergu na Morawach (obecnie Pribor). W 1860 roku rodzina Freudów przeprowadziła się do Wiednia. Freud studiował Medycynę na Uniwersytecie Wiedeńskim, następnie w instytucie Fizjologii, a także uczęszczał na wykłady z ps... Żebractwo Żebractwo 1. Zarys historii żebractwa i jego związek z wiarą. Żebractwo ma status stałej antropologicznej : w każdej cywilizacji podlega określonej waloryzacji, a więc umiejscowieniu względem podstawowych orientacji, celów i wartości kulturowych (Marmuszew... Zabijamy Amazonię! -krótka refleksja nad lasami równikowymi Zabijamy Amazonię! -krótka refleksja nad lasami równikowymi Wiele milionów lat temu całą kulę ziemską porastały lasy. Gęste puszcze są źródłem naszego pochodzenia. Cóż więc się stało, że tak wielki obszar lasów zmniejszył się do tego stopnia, &#... Studia AdministracjaHistoriaPolitologiaPrawoSocjologiaPolitykaEtykaPsychologia DziennikarstwoFilozofiaPedagogikaEkonomia Rachunkowo¶ćLogistykaReklamaZarz±dzanieFinanseMarketingStatystykaTechniczneInformatyczneAngielskiNiemieckiArchitekturaMedycynaRehabilitacjaTurystykaKosmetologia studia szkoła streszczenie notatka ¶ci±ga referat wypracowanie biografia opis praca dyplomowa opracowania test liceum matura ksi±żka
Quo vadis. 06 kobiece piękno. 13.powtórka do sprawdzianu. 12.kartkówka. 11. w kręgu nobla. 10.powieść na miarę Nobla. 04Arbiter elegantiarum. 05. W kręgu miłości. 07 duchowy przywódca. 09 Dramatycznie przemieniony. 03. Szaleniec u władzy. 08. Od zdarzeń i wątków do akcji fabuły. 02. Bohaterowie i ich losy. 01. na ulicach i
Neron był cezarem Rzymu i bohaterem powieści historycznej Henryka Sienkiewicza „Quo vadis”. Jego poddani nazywali tego trzydziestojednolatka miedzianobrodym z racji rudego zarostu. Poza tym do cech charakterystycznych jego wyglądu należała wielka głowa, gruby kark, szeroka, krótka twarz, ciemne włosy ułożone w cztery rzędy pukli, wielki brzuch, cienkie nogi. Najczęściej chodził w ametystowej tunice, której niezwykły kolor był zabroniony zwykłemu śmiertelnikowi. Jego świdrujące spojrzenie przeszywało na wskroś, gdy spoglądał niebieskimi, wypukłymi i przerażającymi oczyma poprzez przystawiany do swego oka wypolerowany szmaragd,. W kontaktach z innymi Neron był despotyczny. Swoją bezwzględność udowodnił kilka razy. Nic nie znaczyły dla niego więzy krwi, nie zawahał się zamordować swojej matki Agrypiny i żony Oktawii, każąc udusić ją po uprzednim otwarciu jej żył w gorącej parze. Podobnie jak nie szanował ludzi i podstawowych praw współżycia, tak samo odnosił się do religii. Nie wierzył w bogów, a już tym bardziej w naukę Chrystusa. Interesowała go jedynie sztuka i wzbudzanie zachwytu w poddanych. Namiętnie pisał wiersze i pieśni, odgrywał sceny teatralne z dramatów (podczas zmieniania masek bardzo pociła mu się twarz, co nadawało mu bardziej rys komiczny, niż tragiczny), recytował i śpiewał publicznie przed tłumem czekając, aż będą bić mu brawa i wykrzykiwać słowa zachwytu, a on wówczas będzie mógł teatralnie uronić ze wzruszenia kropelkę łzy. Neron nie był dobrym, sprawiedliwym władcą. Nie potrafił rządzić Rzymem, wolał organizować ciągłe uczty w pałacu na Palatynie, pełne rozpustnych orgii, zająć się przygotowaniami do zaślubin Pitagorasa, niż zajmować się kwestiami gospodarczymi czy niedociągnięciami prawnymi. Nie zastanawiał się, gdy machinalnie wydawał wyroki śmierci przez otwieranie żył, pragnąc jedynie zrównać przeklinany z powodu fetoru dolatującego z bocznych uliczek Rzym z ziemią i wybudować nowe miasto. Neronia miała być jego świątynią, stolicą świata, którą zachwycaliby by się mieszkańcy najodleglejszych ziem. Gdy nadarzyła się okazja, nie zawahał się wydać Tygellinowi rozkazu podpalenia Rzymu – w końcu nigdy nie widział płonącego miasta. Nocą wrócił do miasta, aby mieć lepszy widok na ogień, który go zachwycił. strona: - 1 - - 2 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij
Henryk Sienkiewicz buduje świat przedstawiony w „Quo vadis” na zasadzie kontrastu moralności chrześcijańskiej i rzymskiego rozpasania. Podczas gdy młoda religia celebruje wartości takie jak miłość, dobroć i przebaczenia, starożytna cywilizacja Rzymu chyli się ku upadkowi, ze względu na swoją duchową pustkę.
{"rate": {"id":"1311","linkUrl":"/film/Quo+vadis-2001-1311","alt":"Quo vadis","imgUrl":" fali prześladowań rzymskich chrześcijan Marek Winicjusz zakochuje się w Ligii. Więcej Mniej {"tv":"/film/Quo+vadis-2001-1311/tv","cinema":"/film/Quo+vadis-2001-1311/showtimes/_cityName_"} {"userName":"$ niespełnione nadzieje","link":"/reviews/recenzja-filmu-Quo+vadis-286","more":"Przeczytaj recenzję Filmwebu"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Ekranizacja jednej z najpopularniejszych powieści Henryka Sienkiewicza. Akcja rozgrywa się w Rzymie za panowania Nerona. W podziemiu działają sekty chrześcijańskie a po Ziemi wędrują apostołowie nauczający o nowej religii. Marek Winicjusz, rzymski żołnierz, jest przeciwnikiem nowej religii, ale pod wpływem pięknej Ligi zmienia jednej z najpopularniejszych powieści Henryka Sienkiewicza. Akcja rozgrywa się w Rzymie za panowania Nerona. W podziemiu działają sekty chrześcijańskie a po Ziemi wędrują apostołowie nauczający o nowej religii. Marek Winicjusz, rzymski żołnierz, jest przeciwnikiem nowej religii, ale pod wpływem pięknej Ligi zmienia zdanie. Zaczyna przekonywać się do chrześcijaństwa, ale właśnie wtedy wybucha pożar Rzymu. Wyznawcy Chrystusa zostają oskarżeni o podpalenie miasta i rozpoczynają się ich prześladowania. Początkowo Kryspusa miał zagrać Michał Pawlicki, jednak śmierć aktora przerwała pracę nad tą pewnej scenie widać, że dziewczyna na głowie ma czerwony kwiatek, a na ramieniu różowy. W innym ujęciu kwiatki zamieniają się nawzajem i na głowie jest różowy, a na ramieniu czerwony. Znakomita rola Ed'a Sheeran'a! Niestety dubbing mnie rozczarował... Książka jest znakomita, czego niestety nie można powiedzieć o filmie. Kreacje aktorskie (gra aktorska) i scenografia to bida z nędzą. Budżet musiał być naprawdę niski. A szkoda, bo można było na podstawie powieści nakręcić naprawdę wspaniałe dzieło. Ocenę 6 daję tylko z sentymentu i przez ... więcej Czytałem ksiazke i ogladałem jeszcze stara wersje i obie sa muzyka,kostiumy,scenografia itp. Wybitne role Franciszka Pieczki, Bogusława Lindy (jak dla mnie najlepiej odegrana postać, genialny, powala na kolana), Jerzego Treli, Michała Bajora (jest przerysowany ale taki miał być, szalony ... więcej Nie rozumiem oceny tego filmu i ogólnej krytyki jaka na niego spadła. Film oddał klimat książki, gra aktorska była dobra, scenariusz też, ogólnie przyjemnie się oglądało. Największy minus dla tego filmu to po prostu brak funduszy. Dali genialnemu reżyserowi fundusze za które może kręcić ... więcej
The 93rd Academy Awards ceremony, presented by the Academy of Motion Picture Arts and Sciences (AMPAS), honored films released from January 1, 2020, to February 28, 2021, at Union Station in Los Angeles. [a] The ceremony was held on April 25, 2021, rather than its usual late-February date due to the COVID-19 pandemic. [8]
Sensem ideowym powieści Henryka Sienkiewicz jest zapowiedź zwycięstwa Kościoła chrześcijan nad imperium rzymskim, które zatraciło wszelkie granice człowieczeństwa i moralności. Zapowiedzią nadchodzących zmian są nawrócenia dwóch bohaterów dzieła – MarkaWinicjusza i Chilona Chilonidesa, opierające się na głębokiej przemianie Chilona Chilonidesa oparta została na typowym wzorze przemiany Szawła w Pawła. Oszust, który podjął się odnalezienia Ligii, poznał środowisko chrześcijan i, podobnie jak Winicjusz, nie rozumiał istoty ich nauki. Upokorzony przez patrycjusza, który kazał go wychłostać, wykorzystał okazję, aby zemścić się i w porozumieniu z gminą żydowską oskarżył chrześcijan o podpalenie Rzymu. Wydał również miejsce schronienia Ligii. Dzięki swoistej przysłudze, jaką uczynił Neronowi i Tygellinowi, stał się bogatym augustianinem. Udręka przebiegłego Greka zaczęła się w chwili rozpoczęcia igrzysk, na których w okrutny sposób ginęli chrześcijanie. Chilon, zmuszony do patrzenia na śmierć tych, których jawnie oskarżył, załamał się i nie wytrzymał widoku krwawej masakry. Choć za wszelką cenępróbował pokazać wszystkim, że potrafi patrzeć na męczeństwo chrześcijan jak inni Rzymianie, okazał się słaby i z trudem uczestniczył w widowiskach. Szykanowany przez augustianów, pragnął jak najszybciej opuścić Rzym, lecz Neron nakazał mu pozostanie w mieście. Na pytanie innych, co widzą w chwili śmierci chrześcijanie, odpowiedział z przerażeniem: „Zmartwychwstanie!...”.Ostateczne załamanie nastąpiło w chwili, kiedy ujrzał Glaukusa, płonącego w ogrodzie Nerona. Widok człowieka, którego skrzywdził, odbierając mu rodzinę i dobytek, patrzącego na niego w chwili męczeńskiej śmierci, odebrał mu resztki sił. W przypływie rozpaczy i bólubłagał Glauka o przebaczenie, a kiedy ten wybaczył mu, upadł i zaczął posypywać sobie głowę ziemią. Po chwili oskarżył Nerona o podpalenie Chilon, nękany widmem umierającego Glaukusa i wyrzutami sumienia, spotkał Pawła z Tarsu, który powiedział mu, ze chce go zbawić, ponieważ widział jego ból i słyszał, jak dawał świadectwo prawdzie. Chilon z trudem uwierzył, że i Jezus wybaczył mu wyrządzone krzywdy, wysłuchał apostoła i przyjął z jego rąk chrzest, błagając Chrystusa o odpuszczenie win. Przygotowany na śmierć, został pojmany przez pretorianom. Nie chciał odwołać swego oskarżenia. Podobnie jak jego ofiary, umarł śmiercią męczeńską na krzyżu, błogosławiony przez jednego z Chilona, mniej złożona niż Marka Winicjusza, poświadczała istotne zmiany nadchodzące w wynikuzwycięstwa wiary chrześcijan nad pogańskim światem Rzymu. Obydwa nawrócenia dawały nadzieję, że nowa nauka przetrwa nawet w sercach tak egoistycznych ludzi jak młody patrycjusz, który pod wpływem miłości otworzył swoje serce na Prawdę, głoszoną przez wyznawców Chrystusa oraz mogą ją przyjąć nawet ci, którzy skrzywdzili innych jak Chilon że o to ci chodzi :)
MICHAŁ, ZAGRAŁ NERONA W „QUO VADIS” KAWALEROWICZA - 4 - 13 liter - Hasło do krzyżówki. 🔔 Wyszukiwarka haseł do krzyżówek pozwala na wyszukanie hasła i odpowiedzi do krzyżówek. Wpisz szukane "Definicja" lub pole litery "Hasło w krzyżówce" i kliknij "Szukaj"!Jesteś w: Motyw przemiany Początki zmian w charakterze Winicjusza można zaobserwować już podczas zgromadzenia chrześcijan w Ostrianum. Młodzieniec, wysłuchujący nauk Apostoła Piotra, zaczął zastanawiać się nad różnicą między światem, w którym żył a światem wyznawców Chrystusa. Odkrył, że ludzie, których uważał początkowo za szaleńców, nie tylko czcili swego Boga, ale również kochali go z całej duszy. Nowa nauka wzbudziła jego ciekawość, lecz nie rozumiał jej, zagniewany, że niektóre przykazania chrześcijan, jak czystość i walka z żądzami, potępiały jego uczucia do Ligii. Kazanie apostoła Piotra rozczarowało go: „Cóżem nowego usłyszał. To ma być owa nieznana nauka? Każdy to wie, każdy to słyszał, wszak ubóstwo i ograniczenie potrzeb zalecają i cynicy, wszak cnotę polecał i Sokrates, jako rzecz starą i dobrą; wszak pierwszy lepszy stoik, nawet taki Seneka, który ma pięćset stołów cytrynowych, sławi umiarkowanie, zaleca prawdę, cierpliwość w przeciwnościach, stałość w nieszczęściu, i to wszystko jest jakoby zleżałe zboże, które myszy jedzą, ludzie zaś już jeść nie chcą, dlatego, że ze starości zatęchło”. Spodziewał się zadziwiającej przemowy, odkrywającej przed nim nieznane tajemnice, a nie usłyszał nic odkrywczego. Najbardziej zaskoczyło go to, że Bóg chrześcijan obiecywał im za dobro i cnotę nieśmiertelność równą bytowi bogów. Przemowa Piotra zmusiła go do zadania sobie wielu pytań: „Co to za Bóg? Co to za nauka? Co to za lud?”.Nauka chrześcijan była sprzeczna z jego światopoglądem i przyzwyczajeniami: „Czuł, że gdyby na przykład chciał pójść za tą nauką, musiałby złożyć na stos swoje myślenie, zwyczaje, charakter, całą dotychczasową naturę i wszystko to spalić na popiół, a wypełnić się jakimś zgoła innym życiem i całkowicie nową duszą”. Jednak proste słowa skromnego rybaka, któremu nie mógł zarzucić kłamstwa, zaczęły stopniowo wdzierać się do jego świadomości. Wówczas zrozumiał również, że Ligia nigdy dobrowolnie nie zostanie jego kochanką. Odkrył, że wiara uczyniła z niej istotę, różniącą się od innych kobiet i nigdy nie poświęci dla niego żadnej z chrześcijańskich prawd, nie ulegnie zmysłom i bogactwu. Dziewczyna mogła być jedynie jego ofiarą. Po raz pierwszy „rzymski trybun, przekonany, że ta siła miecza i pięści, która zawładnęła światem, zawsze władać nim będzie, ujrzał, że poza nią może być jeszcze coś innego, lecz na razie nie widział, co to”.strona: 1 2 3 4 5 6 7 8 uGi2.
grał chilona w quo vadis
